Yeomjae (요암재)

Hangul 아직도 날 안고 있나요 아니 아직도 날 알고 있나요 용서 받지 못할 마음으로 매일을 바라고 있는 걸 돌아오지 못할 바램을 되새기는 걸 알고 있을까요 서글픈 재회라도 좋다면 한밤을 달려갈 텐데 봄바람이 불어 오나요 차디찬 이 안뜰 너머로 동백꽃 피는 날만을 기다리고 있는 걸 알고 있나요 목숨 같은 건 저버릴 수 있다고 엇갈린 운명을 인연이라 할 수 있다면 좋을 텐데 슬픔의 파동에 미동조차 없는 고독한 계절에 날 두고 갔을까 난 한숨도 필요 없어 내쉬지 못 할 삶이라면 알고 있나요 계절 따라서 언제든 저버릴 수 있다고 봄바람이 불어 오나요 차디찬 이 안뜰 너머로 매화꽃 피는 날만을 기다리고 있는 걸 서늘한 아침 햇살 이 안뜰을 적시고 그리움 모두 녹으면 창 너머 저 달무리 날을 비춰와도 식지 않는 이 마음 수천 밤을 새도 이어질 수 없는 연이라 해도 질긴 연은 쉬이 베어지지 않네요 봄바람이 불어 오나요 차디찬 이 안뜰 너머로 매화꽃 피는 날만을 기다리고 있는 걸 서늘한 아침 햇살 이 안뜰을 적시고 그리움 모두 녹으면 창 너머 저 달무리 날을 비춰와도 식지 않는 이 마음 Romanizacja ajikdo nal ango innayo ani ajikdo nal algo innayo yongseo batji mothal maeumeuro maeireul barago inneun geol doraoji mothal baraemeul doesaegineun geol algo isseulkkayo seogeulpeun jaehoerado jotamyeon hanbameul dallyeogal tende bombarami bureo onayo chadichan i antteul neomeoro dongbaekkkot pineun nalmaneul gidarigo inneun geol algo innayo moksum gateun geon jeobeoril su itdago eotgallin unmyeongeul inyeonira hal su itdamyeon joeul tende seulpeumui padonge midongjocha eomneun godokan gyejeore nal dugo gasseulkka nan hansumdo pillyo eopseo naeswiji mot hal saliramyeon algo innayo gyejeol ttaraseo eonjedeun jeobeoril su itdago bombarami bureo onayo chadichan i antteul neomeoro maehwakkot pineun nalmaneul gidarigo inneun geol seoneulhan achim haetsal i antteureul jeoksigo geurium modu nogeumyeon chang neomeo jeo dalmuri nareul bichwowado sikji anneun i maeum sucheon bameul saedo ieojil su eomneun yeonira haedo jilgin yeoneun swii beeojiji anneyo bombarami bureo onayo chadichan i antteul neomeoro maehwakkot pineun nalmaneul gidarigo inneun geol seoneulhan achim haetsal i antteureul jeoksigo geurium modu nogeumyeon chang neomeo jeo dalmuri nareul bichwowado sikji anneun i maeum

Czy wciąż mnie trzymasz w objęciach, czy wciąż mnie pamiętasz? Z nieodpuszczonym sercem codziennie czegoś pragnę, marzenie, które nigdy się nie spełni, wciąż od nowa rozważam, czy wiesz? Nawet jeśli to smutne spotkanie, pod osłoną nocy do ciebie pobiegnę. Czy nadchodzi wiosenny wiatr przez ten zimny, cichy dziedziniec? Czekam tylko na dzień, gdy zakwitną kamelie. Czy wiesz, że mogę porzucić coś, co jest jak życie samo? Jeśli przeznaczenie, można nazwać związkiem, byłoby to cudowne, ale w tej samotnej porze roku zostawiłaś mnie bez odzewu na fale smutku. Nie potrzebuję oddechu, jeśli nie mogę oddychać w tej egzystencji. Czy wiesz, że wraz z porami roku, mogę zrezygnować w każdej chwili? Czy nadchodzi wiosenny wiatr przez ten zimny, cichy dziedziniec? Czekam tylko na dzień, gdy zakwitną śliwy. Chłodne poranne słońce zrasza dziedziniec, a jeśli tęsknota się rozpuści, za oknem tamten księżycowy nimb przyświeca mi drogi, a serce wciąż nie wygasa. Nocą tysiące razy próbujemy utrzymać ten związek, choć jest trudny do przecięcia, nie upadnie łatwo. Czy nadchodzi wiosenny wiatr przez ten zimny, cichy dziedziniec? Czekam tylko na dzień, gdy zakwitną śliwy. Chłodne poranne słońce zrasza dziedziniec, a jeśli tęsknota się rozpuści, za oknem tamten księżycowy nimb przyświeca mi drogi, a serce wciąż nie wygasa.